Een weekje thuis

Lieve Allemaal,

Inmiddels ben ik nu alweer een week thuis en heb ik na mijn vorige verslag nog twee hele mooie weken gehad.

De dinsdag na mijn vorige verslag zouden Carmen en ik naar Juliana gaan, de leerling uit mijn klas die we een dag mochten volgen. We kwamen aan om 8 uur bij een mooi huis in de Keizerstraat, deze straat ligt midden in de stad. Het bleek alleen niet het mooie huis te zijn, maar het ‘tuinhuisje’ achter het grote huis. We zijn hier beide erg van geschrokken omdat we niet wisten wat we zagen, alles stond scheef, geen douche, ze sliepen met z’n drieën (moeder +twee kinderen) in één bed. We hebben wel een hele mooie dag gehad met deze leerling, ze zijn namelijk zo gastvrij ondanks de situatie waarin zij leven.

Woensdag was het tijd om alles in te pakken, wel een gek idee dat wij zomaar even 8 dagen naar Curaçao kunnen gaan terwijl zij amper geld hebben om te leven…
Eenmaal alles opgeruimd en ingepakt gingen we met onze Nederlandse buren uit het huis gezellig een hapje eten bij The Garden of Eden, één van de mooiste restaurants in Paramaribo en we gingen op woensdag. Ja want op woensdag werd er gemasseerd voor of na het eten, dus dit was een leuke bijkomstigheid. Nadat we onwijs lekker hebben gegeten kregen we een bloem die we mee naar huis mochten nemen!

Donderdagochtend was het tijd om te vertrekken naar Curaçao, waar we dachten dat we een vlucht zouden hebben van 2 uurtje, werden het er 4 aangezien we een tussenlanding hebben gemaakt op Trinidad. Na 4 uurtje kwamen we om 9.30 aan op de airport waar Elmar ons al stond op te wachten. Hij heeft ons opgehaald en ons naar de kamer gebracht. Nadat we de spullen hebben neergezet zijn we meteen gaan ontbijten en naar het strand gegaan om natuurlijk van het heerlijke weer te genieten.
De volgende dag gingen we de auto ophalen, maar ons plan was om dit lopend te doen zodat we dus met de auto terug konden rijden. Maar aangezien we net in Curaçao aan waren gekomen wisten we nog niet zo goed de weg, en bij de eerste keer de weg vragen verklaarde de beste man ons al voor gek dat we dit wilde lopen, hij zei pak de bus maar. Oké dan pakken we de bus maar, dus wij naar het busstation en vragen welke bus naar onze bestemming zou gaan. Na lang zoeken vonden we dan eindelijk de bus en konden we onze auto ophalen. Maar we werden natuurlijk niet voor de deur afgezet nee we moesten hier ook nog een stukje lopen voor de auto, eenmaal bij de auto konden we auto heel snel meenemen en weer opzoek gaan naar een mooi strandje. Totdat we achter kwamen dat de auto praktisch leeg was en we dus moesten tanken… Oké waar kunnen we hier tanken… Nadat we dit weer hadden gevraagd konden we tanken en even langs de supermarkt om het één en ander te halen. Eenmaal bij het tankstation moesten we van te voren aangeven voor hoeveel we wilde tanken en dus ook van de te voren betalen. Alleen we waren vergeten te vragen wat er in de auto moest.. dus dat was erg slim, dus we wilde het eerst maar weer even gaan vragen zodat we er niks verkeerds in konden gooien. Op het moment dat ik de auto weer wilde starten, deed die het niet… Ik dacht dat ik steeds iets verkeerds deed aangezien het een automaat was en ik dit natuurlijk nog nooit had gedaan, maar nee er gingen ook knopjes branden.. Gelukkig kwam er net een medewerker aan en die vertelde dat de olie op was! Gelukkig stonden we nog bij de tankstation en konden we dit kopen en kon deze vriendelijke medewerker dit bijvullen. Hij vertelde ons dat we ook gewoon benzine konden tanken en dat we niet weer eerst terug hoefde te gaan om dit te vragen. Alles bijgevuld en wel konden we verder naar het strandje. Deze avond hebben we heerlijke gegeten met twee andere meiden van de Pabo die hier drie maanden hebben gezeten. Dezelfde avond zijn we met z’n vieren naar een Full Moon feestje geweest op het strand!

De strandjes en de zee is eigenlijk wat we de meeste dagen hebben gedaan, aangezien je in Curaçao weinig kan doen in vergelijking met Suriname. Wel zijn we nog met de catamaran nog naar klein Curaçao geweest en dit was ongelofelijk mooi. Hier hebben we ook het geluk mogen hebben dat we met schildpadden hebben gezwommen. Dit was heel bijzonder. Mochten er mensen heen gaan die een beetje zeeziek zijn gaan dan niet met de catamaran, de één na de andere hangt hier over de boot… De heenreis was geen groot succes!
Na een lekkere week aan het strand en leuke feestjes was het toch weer tijd om naar ‘huis’ te gaan. Wat op dat moment ook echt voelde als naar huis gaan, terug naar Paramaribo.


Weer ‘thuis’ in Paramaribo, besefte Carmen en ik ons wel dat het nog maar drie dagen waren voordat we weer naar huis gingen. We hebben dus ook nog hele leuke dingen gedaan.
Vrijdag hebben we nog allerlei inkopen gedaan en heb ik ’s avonds een neuspiercing laten schieten en zijn we met de meiden heerlijk gaan eten en zijn we ’s avonds voor het laatst naar Touché gegaan.

Zaterdag was ons idee om nog een dagje naar het zwembad te gaan maar helaas werkte het weer niet mee en zijn we die dag niet meer gaan zwemmen. Deze avond zijn we nog wel heerlijk (voor het allerlaatst) gaan eten. Die avond hadden we nog een verjaardag en ’s avonds zijn we met dezelfde meiden gezellig gaan stappen.

Zondag was helaas tijd voor onze laatste dag, gelukkig gingen we deze dag nog op trip. In de ochtend hebben we onze koffers ingepakt, wat heel vreemd was om te doen, aangezien je hier gewoon 3 maanden hebt gewoond. Deze middag gingen we nog naar Matapica, om nog meer schildpadden te zien. We gingen met het bootje door het moeras om uiteindelijk aan te komen in Matapica. Toen we na zo’n 1.5 uur aankwamen in matapica zei onze gids dat er net een schildpad was aangekomen die net eieren ging leggen. Dus wij snel naar deze plek en daar lag ze dan, de lederschildpad, de grootste schildpad ter wereld. Aangezien we op Galibi alleen de soepschildpad hadden gezien wilde we heel graag de lederschildpad zien en was het voor heel bijzonder dat die hier nu lag en dat terwijl het nog licht was. In het donker kun je namelijk slecht foto’s maken aangezien je geen flits mag gebruiken dus dit was heel bijzonder en hiermee hebben ons avontuur dus heel mooi mee afgesloten. Deze trip hebben we gedaan met z’n vieren samen met Luuk en Luuk die ook mee waren op onze eerste trip in Suriname :)

Maandag, we gingen naar huis. Heel gek om alles zo op te ruimen en in te pakken en achter te laten aangezien we hier drie maanden hebben gewoond. De zon scheen deze dag heel lekker en hier hebben dus ook nog een paar uurtjes van kunnen genieten voordat we naar huis gingen. 13.30, tijd om de deur af te sluiten en te vertrekken naar de airport. Het was heel druk op de weg waardoor wij wat later aankwamen op de luchthaven en we hoorde hier dat er alweer anderhalf uur vertraging was.. Na een lange vlucht kwamen we aan in Amsterdam, waar we goed werden gecontroleerd en de koffers opgemaakt kwamen we bij het poortje waar iedereen dan zou staan. Heel spannend! Eenmaal door het poortje zag ik iedereen staan en was ik heel erg blij dat iedereen er was! Mn lieve vriendje, papa en mama, m’n zusjes en vooral m’n lieve vriendinnetjes, omdat ik niet wist dat ze kwamen!

Na een onwijs bijzondere en mooie reis zit het er weer op en is het weer tijd voor het normale leven. Iedereen heel erg bedankt voor het lezen en de reacties op mijn verhalen :)

'Tide na tide, tamara sa sorgu fu en srefi'
Veel liefs!