Schildpadden!

Hallo Nederland!!

Het is weer tijd voor een nieuw verhaaltje! Aangezien we al weer veel hebben mee gemaakt :) Het wordt een lang verhaal, sorry!

Ik zal verder gaan waar ik was gebleven, het kindertehuis. Dit was uiteindelijk geen tehuis maar een crisisopvang voor kinderen. Bij deze opvang zitten de kinderen niet lang en ze hopen dat ze uiteindelijk weer terug kunnen naar hun ouders, helaas is dat niet altijd het geval. In dat geval worden ze wel verder geplaatst en komen ze wel in een tehuis terecht. Bij deze opvang zijn twee kinderen geplaatst die eerst op de St. Stephanusschool (mijn stageschool) zaten. Deze kinderen waren uitgehongerden moesten dus eerst met spoed worden opgenomen in het ziekenhuis en zijn daarna opgenomen in Tamara (de crisisopvang). Deze twee kinderen zijn aangekomen en zien er gezond uit. Maar gelukkig? Nee ze zagen er doodongelukkig uit en dat is iets wat mij echt liet nadenken! Ik beleef zulke mooie dingen hier, maar zoveel kinderen hebben het hier zo slecht. Gelukkig heb ik de kinderen iets kunnen geven, wat ik mede door jullie, heb kunnen meenemen vanuit Nederland. Mocht ik ooit nog een keer terug gaan, dan ga ik zeker een inzamelingsactie houden voor deze opvang, ze hebben het hier namelijk echt zwaar!
http://www.stichtingkindertehuistamara.net/

Eenmaal thuis was het dan ook tijd om weer de tas in te pakken voor een mooie trip naar Galibi, wat op dat moment wel erg raar was aangezien je net hebt gezien dat deze kinderen het zo zwaar hebben en jij hier gewoon zo aan het genieten bent.
Donderdag was het dan zover de trip naar Galibi, hier keek ik heel erg naar uit, aangezien ik schildpadden heel mooi en bijzonder vind. En laat deze trip nou eens helemaal in het teken staan van de schildpad. Na 2 uur rijden kwamen we aan in Albina, vanaf Albina moesten we verder per boot naar Galibi, waar we zouden overnachten. Er was ons van te voren al verteld dat we heel erg nat konden worden en dat we echt een poncho aan moesten doen. Helaas was niets minder waar en werden we super nat! Vanwege de monding van de zee was het water onstuimig en kregen we heel veel water over ons heen. Na 1/1.5 uur in de boot kwamen we dan aan op Galibi, een super mooie plek om te overnachten! Het feit dat ik zeiknat was, was ik dus al snel vergeten. We hebben eerst heerlijk gegeten, een lekkere roti rol. Na het eten werd ons verteld dat we even lekker mochten zwemmen. Dit hebben we dan ook heerlijk gedaan, eindelijk een echt strand in Suriname. Heerlijk en zo mooi! Na een uurtje ging het alleen echt Surinaams regen, een mooie regenbui. Gelukkig duurt dit meestal niet zo lang en hebben we na de bui een dorpswandeling gemaakt. Een lange dorpswandeling, waarbij veel verteld werd over Galibi en de mensen die er wonen. Na een tijdje lopen lagen er twee schildpadden op het strand. Dus de gids zei , jullie hebben geluk, ik zie er twee liggen! In eerste instantie zag ik ze niet, en toen ik ze zag bleken ze nep te zijn, helaas! Maar die nacht zouden we ze wel kunnen zien en ze dus ook eieren zien leggen. Heel bijzonder. Ik zei tegen de gids dat ik de eieren eigenlijk ook nog wel wil zien uitkomen natuurlijk! Maar helaas dat kon ik wel vergeten, dat is pas rond juli, augustus, september. Dus ik moet nog wel een keer terug!
Na de dorpswandeling was het alweer tijd voor het avond eten. Saoto soep!! Oeh zelfs na twee maanden, wekelijks Saoto soep eten had ik er alweer onwijs veel zin in. Dus dit ga ik ook zeker vaker maken in Nederland. Uiteraard ga ik ook een keer speciaal voor Marleen Saoto soep maken aangezien zij heerlijke roti voor mijn afscheidsfeestje heeft gemaakt :)

Na deze overheerlijke soep moesten we ons klaar maken voor de schildpaddentocht! Hier hadden we allemaal heel veel zin in. Het was wel belangrijk dat we van te voren wisten wat we wel en niet moesten doen. Aangezien we niet met zaklampen mochten schijnen en zeker niet mochten flitsen. Gelukkig is de maan hier heel fel en kon ik m’n camera wel meenemen. We moesten weer met een boot naar een ander stukje strand waar geen mensen waren en dus de schildpadden rustig hun eieren konden leggen. Eenmaal op het strand aangekomen was al snel de eerste schildpad gesignaleerd. Er was alleen een kleinere groep voor ons en mochten zij eerst omdat zij minder geluid zouden maken haha. Na een poosje mochten wij dan ook het strand op aangezien er nog een schildpad was gezien. Dus wij heel zachtjes het strand op en hier moesten we dan ‘even’ wachten. Een UUR wachten, aangezien zo’n schildpad vier fases heeft. Fase 1 aankomen op het strand, fase 2 een mooie plekje kiezen, fase 3 een gat van zo’n 80 cm graven en fase 4 is het leggen van de eieren. We zaten na een uur nog steeds in fase 3, maar deze schildpad was er kieskeurig en ging naar een ander plekje. Ik vond het toen wel heel erg lang duren en ik vroeg of we niet verder konden. Toen vertelde hij wel dat we dichterbij mochten, dus wij dichterbij en we zagen hem graven. Heel bijzonder. Opeens zei ik tegen Carmen ik zie m nog beter en toen kwam die er aan. Het was dus weer geen goede plek of hij had onze groep gezien. Hij kwam op dat moment zo dichtbij, echt zo bijzonder. De gids vertelde dat die dit nog nooit had mee gemaakt. Helaas ging er iemand flitsen met de camera en was de schildpad helemaal de weg kwijt. Heel zielig, hij kroop verder naar een struik en hier kwam die in vast te zitten. De gids heeft hem hier uit los moeten maken. Heel zielig. Hierna hebben we deze schildpad ook met rust gelaten en zijn we naar de andere schildpad gegaan die op dat moment al eieren aan het leggen was. Dit was weer een hele bijzondere ervaring. We wilden toch ook nog even naar de andere schildpad, maar deze was toch maar weer terug de zee in gegaan. Volgens de gids was deze door die flits helemaal in de war, erg zielig dus!

Na deze indrukwekkende nacht mochten we weer lekker slapen in een bed, geen hangmat dit keer, haha. Na een goede nacht, gingen we de volgende dag naar Frans Guyana. Dit is het buurland van Suriname en hier rijden ze ook gewoon weer rechts en spreken ze frans. Vanaf het moment dat we aankomen in Frans Guyana lijkt het alsof we in Frankrijk zijn. We zijn hier even gebleven, hebben een gevangenis bezocht en zijn even een ‘stad’ ingelopen.

Na een leuk en bijzonder weekend waren we lekker op tijd thuis en wilde we graag nog uit eten. We zijn toen Sushi gaan eten in de stad. Ik ben helemaal niet van de sushi maar het zag er erg leuk uit! Na het eten waren we toch wel een beetje moe en wilde we even een powernapje doen voordat we gingen stappen, we hadden de wekker gezet om 12 uur zodat we dan nog tijd hadden om ons klaar te maken. Maar Carmen schrok om 3 uur ineens wakker, we waren door de wekker heen geslapen!! Aangezien Danielle nog niet in Touché was geweest wilde zij toch wel graag naar Touché, dus Carmen en zij hebben zich nog snel omgekleed en zijn naar Touché gegaan. Ik ben thuis gebleven en heb ik voor het eerst in de vroege ochtend een keer kunnen skypen met m’n lieve vriendje, aangezien ik natuurlijk wel klaar wakker was! Maar gelukkig na een domper van de vrijdagavond hebben we zaterdagnacht wel lekker kunnen stappen en hebben we gewoon geen powernapje meer gedaan 

Na een lekker weekendje, met wel ineens heel veel regen, was het maandag weer tijd voor stage. De laatste twee dagen voor de vakantie. Maandag hadden we Pasen op school, het was de bedoeling dat de kinderen zelf eten en drinken mee namen zodat we met z’n alle konden eten. Het is niet zoals in Nederland een paasontbijtje, nee er komt van alles warm naar voren. Erg lekker! Om 12 uur waren de kinderen klaar en mochten zij naar huis. De volgende dag kwamen de kinderen naar school om hun rapport op te halen en waren om 10 uur al weer klaar. Na 10 uur waren de ouder gesprekken en hier mocht ik dan ook bij zijn. Dit gaat ook heel anders als in Nederland. Er wordt namelijk een tijd gezegd van 10-11.30 en dan mogen ze komen, dus er is geen vaste indeling. Sommige ouders zitten er ook 2 minuten en sommige ouders 10. Wat mij op viel tijdens de gesprekken was het feit dat de leerkracht aan gaf wat de ouders thuis anders moesten doen maar niet dat het op school zou worden aangepakt. Ze zijn hier dus ook heel erg van, als leerlingen onvoldoendes krijgen ligt dat aan thuis omdat ze thuis niet goed werken..
Woensdag hadden de collega’s van stage me ook uitgenodigd om langs te komen, er zouden dan geen kinderen zijn maar gewoon even met elkaar kletsen. Ik zou die dag eigenlijk een kind volgen voor een dag (dat is één van de opdrachten van mijn school) maar deze leerling mocht ineens niet meer van haar ouders. Gelukkig heb ik nog een andere leerling waarbij ik sowieso een dagje mee mag lopen. Dus woensdag kon ik dus even naar de school gaan om te ‘kletsen’. Eenmaal op school aangekomen was er een verassing, we gingen met z’n alle ontbijten in de stad.. Hier hebben we gezellig met elkaar kunnen ‘kletsen’ en heb ik een gezellige morgen gehad!

Gisteren was het weer tijd voor een uitje, we gingen naar de colakreek. Dit is een kreek die ziet er uit als cola. Ik zal proberen foto’s toe te voegen, dan zie je dat het water echt een vreemde kleur heeft. Dit heeft te maken met de bladeren die in het water vallen en deze kleur afgeven.

Vandaag is het helaas weer tijd voor school, dat moet hier ook gebeuren aangezien we over 3 weken onze minor af willen hebben, dan moeten we nog wel even hard aan de slag.
Dat ga ik nu ook nog maar even doen! Fijn weekend allemaal!

Liefs vanuit het mooie SU!